jij zag mij,
ik jou niet.
het enige wat ik zag,
was mijn verdriet.
ik ging er in op,
terwijl dat niet moest,
jou gevoelens stonden op de kop,
zonder dat ik het zag,
toen ik jou nummer kreeg,
dacht ik niet na.
en pakte een kameraad van jou,
terwjl jij mij wou,
toen ging jij smsen,
avonde lang,
jij maakte mij gek,
en een klein beetje bang,
ik begon jou leuk te vinden,
ik kreeg andere gedachten,
als ik nou slim was,
liet ik jou niet langer wachten.
4 maand geleden toen was het zover
ik zag je weer,
en ik vond je leuk,
nu nog steeds,
elke keer weer.
ik ben mijn nare gedachten nu de baas,
want jij staat naast mij,
jij trekt mij er door heen,
want ik weet ik ben niet meer alleen.