Soms heb ik zo’n tijd
Dan denk ik na over alles
Alles wat ik lief heb.
En sta dan stil bij het feit
Dat jij mijn dief bent
Van het zwakste plekje in mij.
Diep hier van binnen
Hoe dat voelt is onbeschrijflijk
En kom te kort in deze zinnen.
Hoe je het voor elkaar krijgt
Ik sta er steeds weer van te kijken
Een simpel gebaar is genoeg
En je laat het gewoon weer blijken.
Dat hoever je ook van me vandaan mag zijn
Jij altijd door mijn gedachten zweeft
En dat wanneer ik me wat minder voel
Dat het enige is wat binnenin mij verder leeft.
Wil je daarom even zeggen
Misschien wel voor de 1000e x
Die gedachten zullen er blijven
Die gaan niet weg, nooit meer.
En ook al zou er iets gebeuren
Waardoor het beter is dat ze gaan
Een ding kan ik je beloven
Ze zullen blijven bestaan.
Want jouw deel blijf ik behouden
Dat zeg ik met zekerheid
Tot wanneer ik niet meer kan, ik zeker weet
Dat jij de dief van mijn zwakste plekje blijft.