morgen in het gisteren wenen
als Orpheus speel ik
op snaren van ‘t leven de dood
in de schoonheid van aarde
en die van ogen die hemel gelijken
weet ik slechts stamelend te praten
vergeet niet dat ook wij eens
op een morgen als onze legerstee
nog nat van dauw en liefde
aan ons hart slaapt
de Styx aan ons voorbij zien stromen
en op snaren van stilte
gespannen op golven warm bloed
grijp ik jouw hart en lokken
verander het in schaduwhaar van nacht
zwarte vlokken besneeuwen het gelaat
en nimmer zal je mij behoren
- klagen wij beiden -
maar als Orpheus weet ik
op de snaren van dood het leven
al verscheurt het mij nu reeds
jouw morgen voor altijd gesloten ogen.
**********
sunset 15-05-2007
**********
Nino de Pino: | Dinsdag, mei 15, 2007 21:14 |
oeff met jou ga ik niet discussiëren**** het weer kan verkeren maar sunset komt altijd w/minnende boven, mmoi boos al een poos:) liefs, nino. |
|
Rebelle: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:48 |
Erg mooi Sunset. Jij ook een mooie zomertijd toegewenst, en ik kom vast nog wel tijdens mijn muziekvakantie bij je lezen af en toe. Liefs, Rebelle |
|
lonely 1: | Dinsdag, mei 15, 2007 14:35 |
stilmakend mooi! liefs, lonely 1 |
|
conan: | Dinsdag, mei 15, 2007 10:37 |
weet ik op de snaren van dood het leven.... deze zin is op zich een gedicht , chapeau! liefs conan*** |
|
Hilly N: | Dinsdag, mei 15, 2007 08:39 |
Vol bewondering voor dit schrijven Sunset. lieve groet, Hilly |
|
Windwhisper: | Dinsdag, mei 15, 2007 08:38 |
indrukwekkend....stil....dat is indringende poezie liefs Goede morgen Kuzzz |
|