Mijn gevoelens
Ik heb gevoelens voor jou,
Ook al weet je dat niet.
Ik zal het je wel willen laten weten,
Maar ik ben bang dat je dat gaat vergeten.
Als je eens wist hoe bang ik ben,
Zou je snappen dat ik altijd weg ren.
Mijn gevoelens zijn gemengd,
En daarom ben ik die gene die alles in de war brengt.
Niemand die mijn nog accepteert,
Niet eens iemand die het probeert.
Niet iedereen is gelijk,
En ik hoop dat je dat begrijpt.
Maar ik ben anders dan anderen,
En ik ben ook niet van plan om te veranderen.
Mijn gevoelens voor jou zullen altijd blijven,
En daarom ben ik ze nu ook aan het op schrijven.
Het zijn gevoelens van mij voor jou,
En die drijven mij in het nauw.
Jij zult er nooit achter komen,
Want voor mij zijn dit dromen.
Dromen die in mijn hoofd zitten,
En komen als ik lig te pitten.
Hiermee kom ik niet ver,
Helemaal niet zo ver als een ster.
Die daar boven mij zweeft,
En het altijd wel overleefd.
Die ster weet wat ik voel,
En snapt mijn levensdoel.
Maar niemand anders die het weet,
Daarom is mijn leven ook niet kompleet.
Er blijft altijd een gat in mij,
En daarom ben ik nooit blij.
Het gat hoort gevuld te zijn,
En nu het leeg is voelt het niet zo fijn.
Het blijven die 4 woorden waar ik bang voor ben,
En daarom ben ik van die woorden geen fan.
Voor mij bestaat het niet,
En ik ben ook altijd de gene die niet geniet.
Ik hou van jou, zijn maar woorden,
En bij mij plegen ze moorden.