Nu is de tijd aangebroken.
Samen met enorm veel verdriet.
Iets waar mn leven bang voor is,ik geloof het bijna niet.
Jij wil er mee stoppen,je vlinders zijn verdwenen.
Je gevoel is enorm veranderd,maar toch zit het in je genen.

Die vlinders zullen komen,En die vlinders zullen gaan.
Maar na die vreemde tijd breekt er een nieuwe wereld aan.
De vlinders in je buik,word omgezet in houden van,
Er is echter wel een probleem,als je dat niet kan.

Houden van is dan de basis,de basis van geluk.
En kunnen we dit samen aan,dan kan het niet meer stuk.

We huilen samen tranen met tuiten,tranen van verdriet.
Ik ben zo bang en eenzaam,dat je me daarom ook verliet.
Toch zijn we nog het praten,en weten niet wat te doen.
Gevoelens over hoop,om te troosten maar een zoen.

Hand in hand,toch even praten,
Wat is goed,en wat is slecht
1 Ding weet ik zeker lieve Colette,
Onze liefde is echt.

Het zijn niet meer die vlinders,die je wel elke dag verwacht.
Het is nu houden van,Elke Dag en Elke nacht!

Al is het soms ook minder,en komt er een bittere traan.
Hoe je het ook went of keert, We moeten het samen aan!

Alleen samen kun je winnen,Winnen in een strijd.
Winnen is het het houden van,
De liefde raakt nooit kwijt.

Toch denk ik aller liefste,Dat je heel veel van me houd
En denk ik lieve schat,dat je ooit nog met me trouwt.

Wij kunnen het samen aan,vechten voor en met elkaar.
En eens dan zullen we zeggen, Die liefde was altijd daar!

Het heeft niet zo mogen zijn, je was me toch ontrouw.
Er breekt een zware tijd aan, een tijd van pijn en rauw,