Ik kijk je aan en je weet direct wat ik bedoel,
Jij leert me dat terug kennen, dat gevoel.
Een gevoel dat me nooit meer loslaat,
Een gevoel dat in ieder mens bestaat.

Door jou ruik ik weer de bloemen
En hoor ik de bijtjes zoemen.
Door jou weet ik weer wat vlinders in de buik zijn
En weet ik weer wat dat is, verliefd zijn.

Ik kan uren met je praten,
Over religie maar ook over straten.
Je hebt een plaats in mijn hart gekregen,
Een plaats die altijd voor jou zal leven.

Als je me kust dan staat de wereld stil,
Als je me aankijkt voel je dat ik tril.
Ik zal je nooit meer vergeten,
Zelfs niet als ik oud ben en versleten.