Door dauwdruppels heen
in dromen ontwaken,
is de morgenstond tijdloos,
als je nog naast mij ligt te slapen.
Zachtjes op je gezicht
vallen de eerste zonnestralen,
maar zelfs dat is niet zo mooi,
als mijn droom het kan maken.
En hier op het zachte natte gras,
lijkt de wereld rondom ons,
haar adem in te houden
tot jij begint aan de ochtend.
Beschut door de bomen,
kan de wereld ons vergeten,
ach het is zo'n zonde,
dat ik in mijn droom niet kan leven.