Steven Vermeulen: | Maandag, februari 25, 2002 18:29 |
Volgens mij ben je groot genoeg om alle problemen aan te kunnen. Zoniet, dan mag je gerust in mijn nek zitten. | |
Caroline Maas: | Zondag, februari 24, 2002 23:30 |
Jij bent jij en dat is het belangrijkste. Jij redt je wel, zeker met zijn liefde... Sterk einde vooral! Liefs, Caroline |
|
Frummel: | Zondag, februari 24, 2002 22:08 |
Ik zie hier een heel andere Sheen... Je MOET niet iets zijn, ja mag zijn wie je wil zijn, wie je bent... Liefs Frummel |
|
Di Angeli: | Zondag, februari 24, 2002 18:02 |
Het verdriet is gestreden maar de punt van de rots heeft littekens achtergelaten stilletjes is dat het beeld dat niemand kan begrijpen alleen dat beeld is het beeld van jou de weg gaat vooruit met het verleden van die rots de rots moet vepulverd om een grote rots van jezelf te maken een berg alleen voor jou waarmee je verder kunt... |
|
Robski: | Zondag, februari 24, 2002 13:58 |
Laat jezelf weer leven, laat jezelf genieten... Volg je gevoel.. niet je normen en waarden.. laat die even vallen, kijk wat je gevoel je vertelt en handel daarnaar.. waar je gevoel rust en vrede vindt... hóef je je niet meer te verstoppen.. en kan je altijd jezelf zijn.. zonder verborgenheden... Het is niet een kwestie van groot of klein zijn, eerder van afwegen van gevoelens.. en toegeven aan wat écht belangrijk is voor je.. Liefs, Rob |
|
The Cowboy: | Zondag, februari 24, 2002 13:04 |
Sheen, Wees zoals je zelf wil... 't is niet makkenlijk... maar kan wel... Liefs... G. |
|
michris: | Zondag, februari 24, 2002 12:17 |
Misschien is het zo, dat het nodig is om je soms klein te maken/voelen. Om het kind in jezelf terug te vinden. Niet het beschadigde kind,maar het ongeschonden lieve kind, zoals we zijn geboren. Groot hoef je niet te zijn, als je je klein voelt, dat gevoel mag er zijn. Het hoort bij de weg naar heling. michris |
|
lejaeghere rudi: | Zondag, februari 24, 2002 10:43 |
Soms willen we ons wel eens verstoppen en heel klein zijn, maar dat kan op de lange duur eerder slecht dan goed zijn, denk ik. We leven en leven is leven met anderen, als we ons verstoppen op een eiland, worden we zelf dat verlaten eiland. Heel graag gelezen, groetjes, Rudi. | |
Huting: | Zondag, februari 24, 2002 10:23 |
Jij bepaalt of men je pijn kan doen, Sheen, jijzelf bent baas over je denken,jij kent de waarde van het leven, dus leef je eigen leven... Veel liefs, Doortje |
|
pramodah: | Zondag, februari 24, 2002 09:18 |
wat is de waarde van het leven?groot zijn ...klein zijn...het innerlijke teld en je hoefd je niet meer te verstoppen die tijd is voorbij nu is het weer tijd om te leven............. liefs pramodah |
|
Firebolt: | Zondag, februari 24, 2002 08:54 |
Ben er stil van .... Maar volgens mij zie jij de waarde van het leven al, daar hoef ik niets bij uit te leggen...;-) Prachtig gedicht ... |
|
Harrie: | Zondag, februari 24, 2002 02:44 |
Maak je niet tot wat een ander graag zou willen van jouw, maar blijf gewoon jezelf!!!! Liefs Harrie |
|
waterval: | Zondag, februari 24, 2002 02:20 |
blijven geloven in jezelf... | |
Voske: | Zondag, februari 24, 2002 02:14 |
Maak je niet klein,maak je niet groot,maar maak je mens en grootsheid zal je sieren. Hèèl mooi,graag gelezen.. Groetjes,Voske.. |
|
christina: | Zondag, februari 24, 2002 01:58 |
Sheen ...... Er is altijd een weg Altijd een licht Don't gif up Liefs en slaap lekker he Christa |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2002 | ||
Thema's: |