Oude liefde
Eens stonden wij hand in hand
daar aan dat late avondstrand.
Twee mensen verzonken in elkaar
'T geluk duurde precies één jaar.
Een sprookje voor een moment
en verweven met elkaar
was het alsof de tijd verstilde.
Jij en ik, even in de eeuwigheid.
Helaas verdween ons beider vreugd
omdat de steen van onze jeugd
gegroefd en verminkt door 't oude zeer
tenslotte brak in duizend stukken neer.
maar vergeten...kan ik jou niet meer.
© sjoerd haxe