Wraak: vergeven en vergeten?
Zijn ogen stonden vol vuur,
De woede sprong er al uit,
Hij was nou al, zo een uur,
Want wraak nemen was zijn besluit.
Want zij had hem immers bedrogen,
Met zijn beste vriend bovendien,
Vlak voor zijn ogen,
Had hij het schouwspel gezien.
Zijn hart was immers al gebroken,
Tranen gleden over zijn wang,
Altijd die tijd had hij haar geur geroken,
Maar dat duurde niet meer lang.
Hij kon hun bloed wel drinken,
Jaloezie, verwoesting, verdriet, gebroken,
Het liefste wilde hij ze verdrinken,
Maar besloot op het laatste moment,
Om toch maar weer te gaan roken.
*******05/12/2007*******
Fantasy