Waren dagen ooit zo lang
stiekem nachtgefluister
voelde ik mij ooit zo bang
was jouw hart dat wat ik kluister.
Maar na wat dagenraden
wist ik niet hoe te zeggen
in eenzaamheid gebaden
mij bij dit neer te leggen.
Je handen voelen nog zacht
je geur vult mijn fantasie
en hoe langer ik wacht
hoe liever ik je terugzie.
Let niet op bestokingen
van onbedachte rade
maar leest, laat niet dwingen,
door wat gevoel berade.
Hoe zacht opleggend ik kan zijn
hoe diep je mij toen raakte
doet niets verbloemen aan hoe fijn
die dagen met jou smaakten.