Een verlaten droom kruipt in mijn ziel
Ik zie het gezicht dat ik vergat
Jij was mijn eerste liefde, fragiel
Een prille en tevergeefse schat
Is alles nu voorgoed verloren?
Is er echt niets meer dat overschiet?
Waarom moest je mijn hart doorboren?
Ik weet niet waarom je me verliet.
De herinnering aan dat leven
Samen met jou, de prins op het paard
Het doet me pijn, het doet me beven
Het snijdt dieper dan het scherpste zwaard
Ben ik slechts een korrel op het strand?
Hoor je mijn stille stem in jouw hoofd?
Staat mijn naam gegrift, daar in jouw hand?
Neen, het vuur is nu echt uitgedoofd.