Mijn hoofd rood
Wat een stoot
Stiekem kijk ik er naar
Zijn engelen gezicht, zijn haar
De kleur van zijn ogen weet ik niet
Ik durf niet, stel dat hij me ziet
3 personen verder
Zijn geur wordt sterker
Ik sluit mijn ogen
Zou hij me mogen ?
Ineens is het warm
Stel dat ik hem omarm
Nee stop met dromen
Laat het maar komen
De bus
Mijn hart bonst, jezus
Ik kan maar niet stoppen
T’is moeilijk te verkroppen
Kon ik maar tegen hem spreken
Maar ik zou gewoon verbleken
Ik stap op de eerste trap
Daar sta jij, lap
Helemaal achteraan
Ongezien kom ik naast je staan
Plots draai je je om
Onze ogen ontmoeten wederom
Opnieuw wordt ik rood
Kom in ademnood
Ik wil weg kijken
Maar kan niet afwijken
Bruin is de kleur
Het is net of ik een glimlachje bespeur
Je dringt in me naar binnen
Om mijn hart te stillen
Een oneindige dialoog zonder woorden
Duizende prachtige accoorden
Het is net of we zijn alleen
Niemand om ons heen
Ineens wordt er geremd
We worden tegen elkaar geklemd
Vlug trek ik me terug
Ik draai me van je weg
Dat was al een mooie aanleg
Maar ik durf dit nooit meer
Hoezeer ik je ook adoreer