Ik laat je nooit meer gaan...
2 ogen,
gesloten voor altijd,
nooit meer gaan ze open,
niemand die dat verwijt.
1 traan,
over mijn gezicht,
met de hoop,
nooit meer hoeven weg te gaan.
2 handen,
beide op jouw gericht,
hopend, dat de pijn in mij,
ooit nog wordt gelicht.
Maar dan zie ik jou,
ik denk terug aan die tijd,
we beloofden elkaar,
echte vrienden raak je nooit meer kwijt.
Jouw tijd is verkeken,
mijne hopelijk nog lang niet,
ik zal altijd aan je denken,
ik hoop dat je dat inziet.
Echte vrienden laat je niet gaan,
ik zal wachten op een plekje,
hier, naast jou,
en als dat eenmaal is gekomen,
pak ik je hand, hou ik je vast,
en laat ik je nooit meer gaan…