Dag na dag groeit mijn vriendenkring
voel me als een spil. er midden in
Toch zal ik er eentje een tijdje moeten missen
willen ons wel eens in relatierol vergissen
Vraagbaak voor de ander zijn
is niet altijd even fijn
Oplossingen aan te dragen
hij hoeft me maar te vragen
Je blijft te veel verweven
als je niet op let, ga je kleven
Vandaar een tijdje afstand van elkaar
we waren zo gewend, jaar na jaar
Het gat wat er dan valt is diep
jammer dat het even niet anders liep
Zelf heb ik die ruimte even nodig
tot de vragen worden overbodig
We heerlijk als vrienden verder kunnen gaan
voor de ander op gezonde wijze staan
Ieder eigen verantwoordelijkheden zonder vragen
elkaar als vrienden kunnen dragen