Moord.
Het stonk naar zwavel waar zij liep.
Haar leugens smoorde alle normen.
Ik kon nooit weten waar zij sliep.
Hartstocht tot verdriet vervormen.
‘k Kroop op mijn knieën achter haar.
Alleen voor haar wilde ik leven.
Wat ik ook deed, zij spotte maar.
Waar was haar liefde toch gebleven.
Zij had mij vaak, te vaak bedrogen
’t Was enkel lust waarvan ze nog genoot.
Zij had die laatste keer te veel gelogen.
De pijn in mij, heeft haar gedood.
Quicksilver: | Dinsdag, april 08, 2008 22:50 |
Ik zou precies hetzelfde schrijven als honingbijtje! Zeer sterk schrijven.. liefs van mij Dicky |
|
Marousia: | Dinsdag, april 08, 2008 21:18 |
Ik voel die pijn in deze woordenstroom vol emoties op een prachtige manier door jou verwoord. Liefs van Marousia XX | |
honingbijtje: | Dinsdag, april 08, 2008 16:40 |
cést une crime passionel. liefs honingbijtje |
|
Gewoon Amy: | Dinsdag, april 08, 2008 13:17 |
Een mooi en sterk schrijven! liefs amy |
|
Windwhisper: | Dinsdag, april 08, 2008 12:39 |
wat een emotie in je schrijven klassewerkje subliem zou ik zeggen Roger Lieve groet Cobie (ik weet het, heb ook wel eens mijn kleinzoontje naast me gehad, werd mijn eigen bed uitgewerkt door de woelwater) |
|
lommert: | Dinsdag, april 08, 2008 12:28 |
je weet je in te leven...echt wel...goed neergezet stevige groet willem |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 08, 2008 12:24 |
wat ontzettend gevoelig en o zo goed geschreven gr.janny |
|
conan: | Dinsdag, april 08, 2008 12:06 |
als je haar met jouw pijn kan doden ... dan is dat de perfecte moord.... :P liefs conan*** |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2008 | ||
Thema's: |