Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
r.i.p. 22 april 2008
in lamgeslagen woorden
vertelde ze het mij
als niet samenhangende koorden
versloeg ze mij
de woorden zo leeg
uit jou moeders mond
alsof ze uren zweeg
zodat ik haar niet verstond
zijn leven is voorbij
hij heeft een eind gemaakt
toen stierf zij
haar woorden niet afgemaakt
snikkend en huilend
onder een lentehemel blauw
toch voelde het zo kil
alles om me heen was stil
geen vogels floten
geen zon die scheen
nam jou moeder in me armen
trooste haar met slechts wat woorden
woorden die teveel werden
teveel voor haar en mij
hij liet zichzelf sterven
om vrij te zijn
r.i.p. vriend 22 April 2008
Reacties op dit gedicht
memy vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
ILse Bruintjes
:
Woensdag, april 23, 2008 17:59
sterkte!
kusjes
Over dit gedicht
Auteur:
memy
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
22 april 2008
Thema's:
[Zelfmoord]
[JIJ]
[Angst]