Je zat voor me in de rij
En ik voelde me intens blij
Door die uitdagende grijns op je gezicht
Werd het in mijn hart weer licht
Je wimpers zo bruin als een ree
Namen mij in gedachten mee
Naar een wereld waar we samen zijn
Maar helaas is dit maar schijn…
Jij komt uit een land hier ver vandaan
Dus moet ik de pijn doorstaan
Van het gevoel dat ‘eenzaam’ heet
Je moest eens weten hoe het aan me vreet
Leven zonder jou ziet er nu al somber uit
Ik zal je missen met je mooie lach en lichte huid
Ik wil niet dat je gaat
En mij hier alleen achterlaat
Met gevoelens waar ik niets mee kan
En zonder doel of plan
Over hoe ik nu verder moet
Had ik je maar nooit ontmoet…
De gedachte dat ik niet bij je kan zijn
Doet me heel erg pijn
En die leegte in mijn hart
Maakt me onzeker en verward
Ik zal op je wachten, maar kan niets beloven
Want mijn liefde voor jou zal ooit moeten doven
Ik hoop dat we beiden vrede vinden
En wellicht ons in de toekomst binden
Ooit kruisen onze wegen elkaar weer
Misschien zijn we dan wel klaar voor meer
En kunnen mijn dromen
Toch nog uitkomen…