Op een dag,
Die ik begon met een lach,
Kwam een grote tegenslag.
Ik wist niet meer wat te doen,
Want nu mis ik die zoen.
Het nu uit met mijn schat,
Dus nu voel ik me best wel mat.
Ik hou nog steeds van jou,
Wat nu niet meer uitmaken zou.
Want ik ben je kwijt,
Een lege plek in mijn hart.
Ik hoop dat dit zal wennen,
Want ik zal je nog wel lang kennen.
Nu mis ik jou ogen,
Je humor,
En je lach,
Waar ik toen van heb mogen genieten.
Hopelijk gaat dit gevoel snel over,
En is alles dan proper…