welkom-kind
je was zo welkom, nieuw leven uit ons twee
jouw voetjes moesten nog leren lopen
er bleef nog lang; ‘ het ons bemoeien ’
ons komen naar de grote wereld lag nog open
jij eenmalig nooit geweest, jij welkom-kind
met vallen en opstaan op eigen benen staan
- wij ook in ’t vader moeder zijn geboren -
pasten onze passen aan elkander aan
als we terug zien naar ons, jouw kind-zijn
is er vreugde door ons ‘samen moeten’
wij verblijven nu op de nodige afstand
en lopen graag naast, niet voor je voeten
willem
kriekske: | Woensdag, juli 09, 2008 15:11 |
grandioos... liefs |
|
Fari S.: | Woensdag, juli 09, 2008 12:45 |
Mooi hoor, en hier word ik vrolijk van, bedankt. liefs, Fari |
|
*Hanny*: | Dinsdag, juli 08, 2008 22:53 |
En dat is zo moeilijk. Ik geloof dat wij de enige soort op aarde zijn die zo lang hun jongen voederen en beva/moe/deren. Heel mooi geschreven! Liefs Hanny |
|
Lily May Parker: | Maandag, juli 07, 2008 09:39 |
erg mooi en tonend in beeld gebracht dit Willem, en je kunst is op en top mooi liefs Lily May xxxxxxx |
|
theo: | Maandag, juli 07, 2008 09:36 |
mooi het veranderen van de ''rol'' als ouder beschreven. groet, Theo |
|
ninodepino: | Zondag, juli 06, 2008 23:34 |
Gaaf Willem, meerdere malen bekeken en weet niet goed hoe te reageren omdat het veel in zich meedraagt dus ik laat het hier bij Erg mooi en ook ontroerend beeld. |
|
mlizz: | Zondag, juli 06, 2008 23:14 |
Je ''maaksel'' is op zijn minst een kunstwerk en prachtig, net als je gedicht. Liefs, Melis |
|
Sabri83: | Zondag, juli 06, 2008 18:44 |
Ow wat schitterend mooi geschreven. xx | |
Tineke Wilgenburg: | Zondag, juli 06, 2008 18:23 |
mooi beschreven lieve willem onze kinderen zijn 6 en 8 tijd gaat snel en moet er nog niet aan denken om ze los te moeten laten maaaar ooit zal die tijd komen en dan?! tja maar niet aan denken alles komt goed als het maar niet te snel moet ;) lieve gr Tineke |
|
Marousia: | Zondag, juli 06, 2008 16:51 |
Zo herkenbaar mooi lieve Willem, dat heb ik ook met mijn kids. Liefs van Marousia en kussssssss (en over nadenken gesproken) :-) | |
Roo$je: | Zondag, juli 06, 2008 16:28 |
Misschien hoeft de dankbaarheid niet altijd worden uitgesproken, omdat de stilte in de ogen van beide soms wel meer zegt... Dat roept jouw eigen maaksel bij mij op... With Love, Kus |
|
Anneke Bakker: | Zondag, juli 06, 2008 15:33 |
Zowel het gedicht als het kunstwerkje zijn bijzonder mooi, het één vult het ander zo mooi aan. Knap werk!! Lieve groet en mooie Zondag. Anneke |
|
fortuna: | Zondag, juli 06, 2008 15:09 |
Prachtig herkenbaar in het loslaten naar het volwassen zijn. Liefs en fijne dag, Willem. |
|
K@trien: | Zondag, juli 06, 2008 14:45 |
Heel mooi Willem ... er voor hen willen zijn maar ook niet in de weg willen lopen ... samen naast elkaar ! Liefs K@trien |
|
CBR: | Zondag, juli 06, 2008 13:53 |
Heel mooi Willem. liefs van mij;) cbr |
|
japonica: | Zondag, juli 06, 2008 13:21 |
Ooit moet je ze los laten en zoals je het in de laatste strofe verwoord is juist zo het moet zijn (maar lang niet overal is) Groet Jap |
|
conan: | Zondag, juli 06, 2008 13:09 |
mooi in woord en beeld dat eerste kind , dat je tot ouder maakt...prachtog slot ook ! liefs conan*** |
|
appelboom: | Zondag, juli 06, 2008 12:40 |
Want kinderwangen hebben ouderblos nodig... verder glimlachend naar berg en dal; geweldig Willem (en dan heb ik nog niets over je eigen ''maaksel'' gezegd...) Fijne zondag! Liefs, |
|
1_2_tree: | Zondag, juli 06, 2008 11:48 |
Leuk lettertype! Mooie afsluiter ook ''we lopen graag naast je, niet voor de voeten'' :D |
|
88: | Zondag, juli 06, 2008 11:44 |
dit gedicht raakt mij, met name door de woorden `naast het kind lopen...heel mooi , graag gelezen :) | |
Innerchild: | Zondag, juli 06, 2008 11:23 |
P.S. dat beeldje vind ik SCHITTEREND ! Chapeau ! | |
Innerchild: | Zondag, juli 06, 2008 11:22 |
Kleine kinderen, kleine zorgen ... Grote kinderen, grote zorgen ... Dit lees ik tussen jouw regels door. Ouders en kind ... je bent voor altijd met elkaar verbonden door bergen en dalen ... Liefs, Inner |
|
Littledolphin: | Zondag, juli 06, 2008 10:40 |
prachtig, prachtig! liefs barbara | |
lonely 1: | Zondag, juli 06, 2008 10:25 |
prachtig geschreven, zoals airouz zegt het vrij- en loslaten van je kind om op eigen benen te staan, maar er altijd zijn ( om ze op te vangen ) als ze je nodig hebben mooi!!! liefs, hilde |
|
Fairouz: | Zondag, juli 06, 2008 10:11 |
mooi Willem het uiteindelijk loslaten van je kind en er toch altijd zijn. zonnige groet, Fairouz |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 juli 2008 | ||
Thema's: |