de wond is nog te vers
nog te diep
het doet nog te pijn
om onder ogen te komen
dat het over is
dat ik je nooit meer zal zien
niet op de manier als ik eerst deed
het is nog te moeilijk
om te accepteren
dat ik niet heb
wat zij heeft
dat jij me hebt verleid
en toen gebruikt
en in mn gezicht gekwetst
ik verbied mezelf aan je te denken
maar toch blijf je in mn gedachte
ik wil je haten
haten om hoe je me hebt behandeld
maar ik kan het niet
ik voel alleen verlangen
verlangen naar hoe ik me voelde
als ik bij je was
ook al was je alles wat ik niet wilde
toch kan ik je nog niet loslaten
binnenkort
binnenkort kan ik het loslaten
tijd zal je wonden helen
en dan laat ik je achter me
dan heb ik het verwerkt
en dan kijk ik nooit meer achterom