Ik haat mijzelf dat ik je heb laten gaan,
ik had hier nog zo graag met jou willen staan..
Jarenlang vechten voor elkaar,
en nu lijkt het klaar?
Hoor ik dan niet bij jou? maar bij die andere meid
maar juist om jou heb ik zo'n spijt..
Spijt en haat.
want nu lijkt het te laat..
hoewel ik kan merken dat jij nog om me geeft,
en jij nog zeker in mijn hart leeft..
Is dit het moment me eindelijk eens te vermannen?
Jou los te laten en jou uit mijn hart te verbannen
tranend van de pijn, bedenkend dat ik nog steeds dolgraag bij jou wil zijn..