Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Stilte
Ik ben gewend aan de stilte
Die jij draagt en van mij vroeg
Nu staat die stilte tussen ons
En drijft ons uit elkaar.
Jij ziet de wereld
Met heel andere ogen
En diep van binnen
Voel ik mij stil bedrogen.
Het verdriet diep van binnen
Zal wel moeten slijten
En of dat snel of langzaam gaat
Hangt af van heel wat feiten.
Liefde doet soms zo een vreselijke pijn
Die wonden helen ook niet fijn
het zal moeten rusten en bezinnen
Zodat ik ook weer rust vind van binnen.
Zo staat en breekt onze rode lijn
Door rust en stilte in het hart
Ik weet niet meer wat te voelen
Want onzekerheid speelt mij part.
Reacties op dit gedicht
Jasper de Jong vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
fairyofsuicide
:
Dinsdag, september 16, 2008 19:36
mooi gedaan sterkte
xxx
Over dit gedicht
Auteur:
Jasper de Jong
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
15 september 2008
Thema's:
[Liefde]