waarin tranen jou dragen
angstvallig door de tijd
in de spiegel van mijn ogen
verheffend jou wereld
éénzaam in overal geweest
arm uitstrekkend zonder vangen
belast in herinneringen
verkrommend in jouw wereld
© Klaes 06-01-09
Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 10, 2009 17:18 |
blijf hoop hebben ooit zal het goed komen | |
switi lobi: | Dinsdag, januari 06, 2009 23:28 |
Soms voelt het allemaal zo wanhopig :( Sterkte Klaes. Liefs, switi lobi |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 06, 2009 23:24 |
Klaes van je kind hou je het meest, er klinkt verdriet in jouw woorden lieve groet Cobie sterkte |
|
Innerchild: | Dinsdag, januari 06, 2009 22:36 |
Kleine kinderen, kleine zorgen ... grote kinderen, grote zorgen ... Een gezegde met waarheid. Droeve verwoording van wat je diep vanbinnen raakt ... Knuf, Inner |
|
Quicksilver: | Dinsdag, januari 06, 2009 22:31 |
Dit leest verdrietig lieve klaes! Sterkte gewenst! liefs, dikke kusssss dicky |
|
tinkelbel10: | Dinsdag, januari 06, 2009 21:49 |
prachtig neergezet. liefs Tina. |
|
Ludy: | Dinsdag, januari 06, 2009 21:46 |
Het drukkende gevoel van zorgen om een kind dat niet kan ontvangen intens verwoord. Liefs, Ludy |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2009 | ||
Thema's: |