Verloren in een zomernacht
De maan stralend op je huid ,
geur van wilde bloemen
keer op keer diezelfde stem gedragen door de wind
fonkelende sterrenpracht
net als die schittering in je ogen.
We kijken elkaar aan , stilzwijgend om ons heen , lijkend op een wereld voorbestemd voor twee.
De ochtend haalt ons in ,
uren dwalen voorbij ,
niemand die me missen zou , niemand buiten jij.
De zon komt op ik verdwijn in de nacht,
Indien je om me treuren zou
weet dan dat ik van je hou.
stralen strijkend door je haren ,
zo mooi als je lacht ,
indien je een traan laten zou,
weet dan dat de zomernacht ,
is waar ik op je wacht.
Capt-Morgan 2009-02-19