mijn oever verwildert
onder ’t gemis van je handen
ontkiemen wildkruiden gedachten
onder donkere hemel
al het riet staat stil
nachtademloos
verdroogt vruchtbare aarde
hyacinten hunkeren warmte
de weg is stukgelopen
onder jouw voet
reeds vergrijzend het haar plukken winden
de mantel van het duister
verbergt rusteloze naaktheid
pulseert door houten aderen
wortelt in ’t onderaardse
vlinders trillen in netten
de grens van verweerde wensen
trek ik hoog over de horizon
leg spinnenwebben over mijn lijf
in eerste morgendauw.
tinkelbel10: | Maandag, maart 30, 2009 22:19 |
heel mooi...graag gelezen, liefs Tina. |
|
M-Rose: | Maandag, maart 30, 2009 14:08 |
spinnen tarentula heerlijk die fantastische diertjes in de mantel der duisternis prachtig en beeldend in poezie-woorden gegoten Ingo |
|
Fairouz: | Maandag, maart 30, 2009 10:35 |
Graag komen lezen. Geniet van deze lentedag sunset. Zonnige groet, Fairouz |
|
teun hoek: | Maandag, maart 30, 2009 09:42 |
intens neergezet. Mooi. | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 maart 2009 | ||
Thema's: |