Familie
Familie.
Zo even zijn zij binnengekomen
de kind’ren in hun Pasen snit
met kleinkind’ren en aanbehoren
van groot tot klein in een gelid.
Wij brunchen , voeren de gesprekken
genieten van de warme sfeer
die parelt tussen zon en bloesem
het leven is er telkens weer.
Het is die mengelmoes van denken
van samen zijn , maar ook rond Hem
die leven nam en ons zal geven
die pieken boven mens’lijke stem.
Dankbaar voor wat wij zijn ,ontdekken
in al die die hier samen zijn
vrijwel ontstaan uit eigen leven
nu in het groot en in het klein.
Dat Pasen toch de kern zal blijken
van al wat hier zich heeft gevoegd
rondom de tafel , in de stoelen.
Waar God de aarde heeft herploegd.
th
Zo even zijn zij binnengekomen
de kind’ren in hun Pasen snit
met kleinkind’ren en aanbehoren
van groot tot klein in een gelid.
Wij brunchen , voeren de gesprekken
genieten van de warme sfeer
die parelt tussen zon en bloesem
het leven is er telkens weer.
Het is die mengelmoes van denken
van samen zijn , maar ook rond Hem
die leven nam en ons zal geven
die pieken boven mens’lijke stem.
Dankbaar voor wat wij zijn ,ontdekken
in al die die hier samen zijn
vrijwel ontstaan uit eigen leven
nu in het groot en in het klein.
Dat Pasen toch de kern zal blijken
van al wat hier zich heeft gevoegd
rondom de tafel , in de stoelen.
Waar God de aarde heeft herploegd.
th
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2009 | ||
| Thema's: | ||