Niemand weet wat ik voel
Diep in de ondergrond van mijn hart
Daar waar de liefde zich schuilhoudt,
Als een vleermuis in een grot.
Dat beestje wacht op die ene lichtstraal
Dat het teken is dat hij naar buiten kan komen gefladdert,
Getransformeerd in ’s werelds mooiste vlinder.
Doch zal hij spoedig de weg kwijt zijn,
Verblindt door de verraderlijke schoonheid van anderen.
Hij raakt verdwaald in deze verschrikkelijke wereld,
Maar toch, als hij eenmaal zijn zielsverwant gevonden heeft,
Zal hij zijn ogen wijd open houden tot de dag dat hij sterft.
Och ja, wat ben ik met dit sentimenteel gezeik
Als niemand mijn vleermuis wil doen ontwaken…