We zijn nu iets meer, als een jaar samen
Het begon zo leuk, zo verliefd als we waren
We waren toen niet te scheiden
Overal waar ik was, was jij ook
Niet eens zoveel later, gebeurde er iets
Verkracht, dat is me overkomen
Ik kon en durfde je het niet te vertellen
En daardoor, voelde ik me helemaal alleen
Ik werd anders, ik was mezelf niet meer
Het vrolijk opgewonden meisje wat ik was..
Nee, die was weg
Ik werd steeds stiller, tot op het moment..
Je merkte het, je bleef maar vragen
Niks aan de hand, is wat ik zei
Tot uiteindelijk het grootte woord kwam...
Ik ben verkracht, met dikke tranen
Sinds die tijd, was alles anders.
Alles draaide om mij, niks was verder belangrijk
Niet onze relatie, en ook niet jij..
Ik kon niet meer, het moest veranderen
We hebben het geprobeerd
Tot op de dag van vandaag
We willen samen verder..
Willen we dat, of denken we dat alleen maar?