mijn bloemen bloeien
reiken naar licht
bieden geur aan ieder
die voor nectar zwicht
ik maak toekomst met mijn beelden
houw uren van de dag
totdat hun vormen mij vervelen
en ik naar morgen mag
ik droom scherven in
mijn wereldje van glas
ik breek het glazen heden
de kou komt dan niet onverwacht
je daagt me uit met jou
de vleugels te gaan kleuren
en uit te drijven op de wind
opnieuw te vliegen nu als kind
ik ben een stofje
vlieg een handvol dagen
als moeder zonder kind
zal de wind mij kunnen dragen
wil melker
20/08/2009
The Cool: | Donderdag, augustus 20, 2009 14:20 |
een bij heeft aardig wat werk aan dit gedicht | |
hiljaa: | Donderdag, augustus 20, 2009 12:33 |
ge weet het al he... dit is weer prachtig knufleifs--hiljaa-- |
|
karinvangelder: | Donderdag, augustus 20, 2009 08:39 |
prachtig Wil zoals altijd !nog een fijne dag met liefs, Karin | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 augustus 2009 | ||
Thema's: |