Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Te laat
Mijn hart begint steeds sneller te slaan
en ik voel ergens pijn
Ik wist het net gelijk al zeker
dit moet ons einde wel zijn
Ik probeer de pijn niet te voelen
en m'n snel kloppende hart te negeren
Want ik kan deze beslissing van mezelf
niet eens accepteren
Het is beter voor jou
en veiliger voor mij
Er was iets veranderd in jou
en nu is het voorbij
Maar als ik dan tranen voel branden
begin ik mezelf te haten
Want het is helemaal m'n eigen schuld
dat jij me wil verlaten
Hoe meer ik begin te beseffen
dat er een einde aan is gekomen
hoe meer pijn het gaat doen
en de tranen beginnen te stromen
Ik weet dat ik de pijn niet ga trekken
maar voor de eerste keer in mijn leven
neemt mijn geliefde mes geen pijn weg
en ik begin te beven
Want met deze pijn kan ik niet omgaan
en ik kijk naar het stromende bloed
Ik begin bang te worden voor mezelf
en voor wat jij met me doet
Je veranderd dingen in mij
en ik word kwaad
want ik besef dat ik je ga missen
maar nu is het al te laat...
Reacties op dit gedicht
Janneka vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Janneka
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
30 augustus 2009
Thema's:
[Verliefd]
[Gemis]
[Verdriet]