onmogelijke liefde
en toch wederzijds
er voor vluchten
heeft geen zin
soms wil je het uitschreeuwen
'ik hou zoveel van jou'
maar je blijft je intomen
dat wil je verstand toch
je lijd in stilte
als je hem(haar) dan ziet
glimlach je in jezelf
omdat je hart een
vreugdesprongetje maakt
onmogelijke liefde
is zo moeilijk
je hart niet kunnen volgen
doet immers pijn
soms heb je momenten
dat je erover wil praten
zodat je weet wat een ander wil
of verlangt van jou
er zijn ook tijden
dat je denkt
het zal voorbij gaan
het is onmogelijk
je word stil
je voelt een traan
dat is wat niemand ziet
dat is wat men niet aanvaard