en wacht tot iets groters, iets hogers
iemand anders je aanspreekt
er waren dagen waarop je jezelf wilde
verliezen in niemandsland
in een niets, in een leegte
er waren dagen waarop je wist
dat het spel is gespeeld
dat er niets is, dat niets op je toekomt
je staat nu onder een heldere hemel
met wolken van liefde en stralende sterren
de maan een sikkel in de hand van waanzinnigheid
samen lopen we nu over een heldere landweg
we drinken op ons geluk in het late avondrood
nu kan de toekomst maar komen
in het wondere licht van avondval
© Klaes 03-09-09
Elinora: | Donderdag, september 03, 2009 13:33 |
met intense emotie van IK BEN..mooi romantisch en sfeervol gedicht... | |
switi lobi: | Woensdag, september 02, 2009 23:34 |
Dit klinkt fantastisch! Lieve groet, switi lobi |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, september 02, 2009 23:01 |
wondermooi | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 02, 2009 21:56 |
prachtgedicht!!!gr.janny | |
Anastacia: | Woensdag, september 02, 2009 21:19 |
prachtig gedicht hele fijne avond liefs xxx | |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 september 2009 | ||
Thema's: |