Zonnestraaltje.
Mijn zonnestraaltje
zo snel als je kunt
kruip je naar mijn rolstoel
trekt je op aan 't wiel
je lipjes tuiten
jouw taal
om mij 'n kus te geven
voel jij 't verdriet
dat door m'n hart giert
troostend ligt je hoofdje
op mijn schoot
mijn hart wordt rustiger
ik voel me rijk
't leven is kinderlijk eenvoudig
als je de taal verstaat
je hart daarvoor opent
zo snel als je kunt
kruip je naar mijn rolstoel
trekt je op aan 't wiel
je lipjes tuiten
jouw taal
om mij 'n kus te geven
voel jij 't verdriet
dat door m'n hart giert
troostend ligt je hoofdje
op mijn schoot
mijn hart wordt rustiger
ik voel me rijk
't leven is kinderlijk eenvoudig
als je de taal verstaat
je hart daarvoor opent
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Woensdag, september 16, 2009 10:51 |
| hmm.. ik ben jaloers. ik wil ook jouw zonnestraaltje zijn!! :D jah. | |
| Omni Allumini: | Woensdag, september 16, 2009 10:47 |
| hoi booske :) kusje van mij erbij x | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 16, 2009 10:41 |
| Jouw hart staat open voor iedereen Cathy, zo goed ken ik je inmiddels. Ik deel je verdriet, weet wat je voelt en laat de mooie Nina jouw tranen droogknuffelen. Veel liefs van mij Anneke |
|
| Werner Domroese: | Dinsdag, september 15, 2009 20:54 |
| Woef :P | |
Over dit gedicht
| Auteur: tooske de b. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2009 | ||
| Thema's: | ||