de dagen rekken tijd
dolend door mijn geest
waar warmte als een baken
van vluchtig vinden is geweest

voelbaar als een bries
zwoel in onvergetelijk genot
is mijn wereld slechts
een ongemerkt gebod

aan jou



je hand gaf alles
-
wat ik wou



je stilte was zo goed geborgen
met alleen jouw kus
verstopt als morgen
zacht, teer, en onbedekt voor mij

vrij
echt vrij
om alles in jou
puur te voelen

en zo
verloor ik alles
mijn hart, mijn ziel
als liefde in een zomergloed gevangen

in dagen
rekbaar vol met tijd
dolend door mijn geest
dolend door de gangen

waar jij
als eerste bent geweest
en als droom zal blijven hangen
als een morgen die nog komt

in mij
en een wereld
die verstomd

van jou