Ik zag het in jouw ogen
Toen ik je aankeek
Werden ze bewogen

Toen ik je sprakeloos observeerde
Zag ik een kiertje tussen je tanden
Na een iets te lange stilte vroeg ik of je het koud had
Je begreep me niet en zei dat je me vraag vond, apart
Toen ik wees op het kiertje wat bij mij hetzelfde was lachte je
En heb jij het koud vroeg ze
Nou, niet nu ik in jou ogen kijk, ik zag net iets schitteren
Daardoor schitteren die van mij nu ook
Bij jou hetzelfde, net als bij mij
Alsof ik mezelf tegenkwam in vrouwelijke vorm
Waarop ik had gehoopt
Waarin ik had geloofd

Je kuste me
Jouw lippen paste precies op de mijne
Het voelde als thuiskomen
Want in jou zie ik mijn dromen
Die nu uitkomen

Ik kijk met mijn ogen wijd open
Toch kan ik het nog steeds niet geloven
Dat jij nu al meer als drie jaar mijn vriendin bent
En mij dat gevoel elke keer weer opnieuw brengt