danst op een netvlies
als een vlinder in de zon
op een open ruig veld
is de honger te stillen
en proeft men de nectar
als een starend in het niets
daar wil ik jou weer ontmoeten
en volgen tot aan de horizon
de dag hapt stukken
zonder zich te verslikken
het mier zoete beleg
smaakt aangenaam
stee: | Dinsdag, november 03, 2009 13:26 |
ooh supermooi geschreven :o xx stefanie |
|
windwhisper: | Maandag, oktober 19, 2009 17:12 |
ondanks de tendens van gemis toch een wondermooi schrijven lieve groet Cobie |
|
Anastacia: | Maandag, oktober 19, 2009 16:06 |
mooi gedicht liefs xxx fijne dag verder | |
Fantasy: | Maandag, oktober 19, 2009 16:01 |
Ik wou dat ik de nectar van het leven kon proeven op mijn tong;) | |