De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren van mijn
eens zo bloedend hart
Quicksilver: | Woensdag, november 18, 2009 14:30 |
Lieve Elze, je hebt jezelf weer overtroffen. Prachtig indrukwekkend schrijven! Lieve groet, dicky |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, november 18, 2009 03:57 |
prachtig indrukwekkend geschreven fijne dag laivert liefs |
|
M-Rose: | Dinsdag, november 17, 2009 21:57 |
ja wat de nacht allemaal niet kan ontkeden uit filozfie | |
M-Rose: | Dinsdag, november 17, 2009 21:55 |
amai hoevel vilozovieke zinprbbrermenkes ik hialle doorgladerde nomenzelijkerwezenzzzwartekrachtiek | |
M-Rose: | Dinsdag, november 17, 2009 21:52 |
de nacht woont in mij als stormwind speelt door herinneringen met een enkel blad arm kind voor een vagebond zo blind |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2009 | ||
Thema's: |