ik lag in mn bed...en kon niet meer stoppen met huilen.....
wou dat ik me achter een hele grote wolk kon verschuilen.....
alle opgekropte emoties van de laatste week komen eruit......
en toch nog steeds is het alsof ik tegen een grote boze droom aanstuit....
dromen zijn bedrog...dat weten we allemaal toch.....
emoties worden heel vaak opgekropt......
en in een moment van zwakte...komen ze eruit...maar zijn ook weer nu verstopt......
waarom...waarom...die vraag blijf ik herhalen.....
en dat bleef ook maar in mn hoofd doormalen.....
de feestdagen komen er nu ook nog eens aan......
de kleine kids vragen al...ma wanneer komt de kerstboom nu hier......
mij deert het nu niet.....maar ga hem deze week wel zetten.....juist voor hun plezier....
weet je wat het is...de wereld staat soms wel even stil.......
je emoties komen vrij....geef het een plek...maar ga wel door...dat is een juiste wil......
weer even verslagen......en te neer geslagen......
maar nu weer hoofd omhoog,borst vooruit....en er weer tegenaan......
sterk blijven en met emoties leren omgaan.......
er juist in deze tyd ..voor een ander ook zijn.....
en achter die donkere wolk.....schuilt echt wel een kleine zonneschijn.....
wederom weer een weekje spanning er nu bij....wat een verwennerij....
probeer toch zo goed als kwaad...dingen positief te blijven bekijken....
dus mn knopje gaat weer om.....en mn tranen en emoties zal ik ontwijken....
soms lucht het idd wel even op....maar herpak wel jezelf ..en blijf niet hangen.....
geloof niet in sprookjes.....maar blijf wel op een postiefe hoop verlangen.....
liefs mirjam xxxx