Vandaag, vandaag ben ik een gesprek met m’n vader aangegaan
Een man waar nooit een band mee is ontstaan
Wilde zijn kant van het verhaal horen hoe het allemaal is gegaan in het verleden
Zat al zo lang met vragen die ik diep had weggestopt tot heden
Hoopte dat ik hierdoor het allemaal beter een plek kon geven
Maar zoals ik het nu zie wordt het alleen maar een grote warboel in m’n hoofd, zit ik te beven
Door het gesprek is het beeld wat ik van mijn moeder had
In duigen gevallen, uit elkaar gespat in een diep gat
Maar eerlijk gezegd speelde het de laatste tijd al in me hoofd
Dat moest de reden zijn waarom ze uit elkaar zijn gegaan, hun huwelijk is gedoofd
Heb een hele andere kant van mijn vader gezien
Nooit geweten dat hij net als ik zo’n gevoelsmens is, dat heb ik nooit voorzien
Zag hem altijd als een hardwerkende man, die af en toe een driftbui had
Hierdoor geen tijd had om aandacht aan zijn kinderen te besteden, dat wel eens vergat
Iemand die het heel zwaar heeft gehad nadat hij was gescheiden
Bang was om zijn kinderen kwijt te raken, daar om zat te lijden
Eén kind heeft hij 8 jaar niet gezien en dat kind was ik
Daar heeft hij het behoorlijk zwaar mee gehad, dat zag ik duidelijk, slik….
Hij vertelde dingen over vroeger die ik nooit heb geweten
Zo kwam ik erachter dat ik mijn vader niet eens ken, dat zit nu aan me te vreten
Ben blij dat ik dat gesprek met hem ben aangegaan, die stap heb genomen
Ook al voel ik me nu totaal verward, weet ik even met mijn gevoelens geen raad
Ik moet hier echt even van bijkomen
Het beeld wat ik van mijn ouders had is totaal door elkaar heen gegooid
Hierdoor voel ik me verdrietig, verward, verstrooid
Maar hem nog beter leren kennen is waar ik voor ga
Dan kan ik alleen maar zeggen:
Ik hoop dat jij er ook open voor staat, lieve pa!!!!!