Verbitterde eenzaamheid.
Altijd alleen je pad opgegaan.
Nooit voor anderen,
of vriendschappen opengestaan.
Geen zijweg ooit maar ingeslagen.
Geen aandacht ooit gewild,
ieder van jou pad geweerd.
Steunen de handen afgeslagen.
Nu heeft iedereen zich,
van jou afgekeerd.
Is dit nu wat je ooit hebt gewild?
Vergeten zijn achter gebleven,
oud,eenzaam,verbittert en verkild!
18-03-2009
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, januari 23, 2010 21:23 |
| Triest schrijven. Liefs van Marousia | |
| Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 23, 2010 18:23 |
| Er komt een tijd dat je iemand nodig hebt vooral als je leven ten einde loopt. Maar als je altijd eenzaam en alleen geleefd hebt zonder vrienden dan zullen die er op dat moment ook niet voor je zijn. Mooi verwoord door jou. Fijn weekend verder. Liefs, Peter. |
|
| mucho: | Zaterdag, januari 23, 2010 17:45 |
| gezellig weekend voor jou en iedereen om je heen :) |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, januari 23, 2010 11:53 |
| je verdient positievere reacties Loes , je hebt nl helemaal gelijk . zo je liefde geeft zal je het ook ontvangen is mijn leuze . mooi verwoord meis ! lieve groet, Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||