Spijt?
Lang niet alles ging zo het moest
misschien nog wel het meeste verkeerd
en veel fouten zijn vastgeroest
of heb ik domweg nooit iets van geleerd.
Mijn ouders hadden over mij vaak zorgen
maar goedmaken kan ik dat niet meer
toch was ik bij hen thuis warm en geborgen
ze ontvingen me met liefde elke keer.
Had ik nu maar naar hun lessen geluisterd
waarschijnlijk was alles anders gegaan
had mijn hart mij nu niet in gefluisterd,
“Wie weet had je nu wel een echte baan”.
Ach, zou ik alles nog over mogen doen.
Zou ik dan even eigenwijs als toen?
misschien nog wel het meeste verkeerd
en veel fouten zijn vastgeroest
of heb ik domweg nooit iets van geleerd.
Mijn ouders hadden over mij vaak zorgen
maar goedmaken kan ik dat niet meer
toch was ik bij hen thuis warm en geborgen
ze ontvingen me met liefde elke keer.
Had ik nu maar naar hun lessen geluisterd
waarschijnlijk was alles anders gegaan
had mijn hart mij nu niet in gefluisterd,
“Wie weet had je nu wel een echte baan”.
Ach, zou ik alles nog over mogen doen.
Zou ik dan even eigenwijs als toen?
Reacties op dit gedicht
| Kenneth Rellum: | Woensdag, februari 17, 2010 16:11 |
| spijt heeft geen zin en een baan is niet alles. mooi verwoord overigens. | |
| Quicksilver: | Woensdag, februari 17, 2010 13:43 |
| ik denk dat een ieder zich hier wel in kan herkennen, ikke wel!zo zitten we allen op een leerschool. liefs,dicky |
|
| Yellow: | Woensdag, februari 17, 2010 13:20 |
| het is nooit te laat om je levensweg te veranderen, zelfs nu kan je nog de juiste richting vinden, sterkte | |
| Anastacia: | Woensdag, februari 17, 2010 13:15 |
| dat is het leerproces van het leven mooi geschreven liefs ana | |
Over dit gedicht
| Auteur: van der Scheer | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||