ballonvaart
je sais que je t´ai perdu
en zo ontsnapte ik aan de werkelijkheid. Teen voor teen gleed van de grond, als een ballon, mijn hoofd vol zware helium. Een moment nog blikkend op de vloer die zich verwijderde onder mijn lichaam en de lijn die ik volgde naar boven. Hoe ik knalde met mijn hoofd tegen het reliëf van het dak, plakte ik met mijn hoofd aan de hemel,
want voortaan zou het anders zijn - zo was ik in mijn geloof getreden
en zo ontsnapte ik aan de werkelijkheid. Teen voor teen gleed van de grond, als een ballon, mijn hoofd vol zware helium. Een moment nog blikkend op de vloer die zich verwijderde onder mijn lichaam en de lijn die ik volgde naar boven. Hoe ik knalde met mijn hoofd tegen het reliëf van het dak, plakte ik met mijn hoofd aan de hemel,
want voortaan zou het anders zijn - zo was ik in mijn geloof getreden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||