ze nam haar kwast
als ook der doek
zocht de verf
toen ze begon
kleurrijk gevuld
maar haar doek bleef leeg
hoeveel ze probeerde
wit bleef het doek
toch was verf te zien
het misterie werd
wie het antwoord wel
toch schilderd ze dagelijks door
op dat ene witte doek
plots bij dat kleurtje
dat ze nooit gebruikte
maar als test even wel
bleef het hangen op het doek
toen begreep ze de zin van het leven
dat niet gesteld was van zwart en wit
dagen later was zij
nog bezig aan dat doek
maar nu hing er wel kleur op
keek ze tevreden
naar buiten
met een lach.