Spijtig verdriet
Als een windhoos voorbij gevlogen, zonder denkend aan de pijnlijke gevolgen, met tranen in mijn hart, verscheurend verdriet, moet ik bekennen dat ik helaas ook pijnlijke fouten maak, gestoken door de zwarte roos met zijn duivelse doorns. Kilte & leegte vult momenteel mijn ziel, wachtend en smachtend naar jouw liefdeshart, en hopen dat het gif in mijn lichaam wordt weggezogen door de aanraking van jouw liefdesziel.
opgedragen aan I.H.
opgedragen aan I.H.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Mister Cbeonez HM | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2010 | ||
| Thema's: | ||