Kwetsbaarheid.
kBen bang mijn gevoelens te laten zien,
bang die muur om me heen af te breken.
Me open te stellen voor liefde bovendien.
Ik voel dan van binnen pijnlijke steken.
Als iemand mij zegt dat doe je goed,
me met lieve woorden verrast.
Weet ik niet hoe ik me gedragen moet,
ik zie dat zelf als een zware last.
Naar boven komt dat die kwetsbaarheid,
hoe kan iemand van me houden in hemelsnaam.
ik weet het kost me veel tijd,
om er mee om te leren gaan.
Ze zeggen wel eens JIJ bent uniek op deez aard,
JIJ hebt een doel hier in je leven.
Maar vaak voel ik me niets waard,
en dat maakt het moeilijk me open te geven.
Om mijn gevoelens te tonen naar anderen,
om liefde aan hen die ik lief heb te tonen,
ik wil dat zo graag gaan veranderen,
zodat ik ook hen zou kunnen belonen.
Neem weg van mij die last die ik met me meedraag,
Breek af die muur om me heen.
Dat is het enige wat ik vraag.
langzaam maar goed steen voor steen.
Pas dan zal mijn kwetsbaarheid verdwijnen,
kan ik mijn gevoel de vrije loop laten gaan,
Dan kan ik weer opnieuw gaan gedijen.
En met 2 benen op de grond blijven staan.