Hulporganisaties
Landerijen strekken zich ver
gewassen groeien gestaag
we hebben alles wat we willen
waarom toch zoveel geklaag?
Verre landen onder armoedegrens
zoals je op tv regelmatig ziet
honger en dorst, dood en verderf
toch hoor je ze echter niet.
Murw geslagen door oneindig lijden
biedt het westen een helpende hand
het zijn druppels op gloeiende platen
als niet al het geld daar waar het moet beland.
Want
de eerlijken niet te na gesproken
maar waarom zijn onkostenposten zo hoog?
als ik zie wat acties hebben opgebracht
zitten er te veel hoog en droog.
Vrijwilligers van diverse organisaties
moeten toezien opdat goed gebeurt
dat daar waar de opbrengst naar toe moet
onkosten niet inkomsten rood kleurt.
Want willen wij burgers blijven geven
moeten we zien waar het geld blijft
dit niet verdwijnt in wapens voor soldaten
of bestuurder het als spaartegoeden inlijft.
Dus moeten wij er tevens op blijven hameren
en niet komen tot een ander overwegen
verantwoording keer op keer te blijven eisen
en naar vermogen blijven geven.
Indy Toma
Indy Toma: | Woensdag, juni 23, 2010 10:01 |
Dat vervoer kost is duidelijk, dat vrijwilligers ook moeten leven is eveneens logisch, maar als ik bedragen van sommige onkostenvergoedingen of zelfs bonussen hoor dan rijzen me de haren te berge. | |
De kleine Vos: | Woensdag, juni 23, 2010 09:53 |
ja we geven graag vind het erg dat er zoveel geld verdwijnt in zakken waar ze niet thuis horen.vraag me wel eens af of er nog eerlijke mensen in deze organisaties zijn lieve groet Sonja |
|
Quicksilver: | Dinsdag, juni 22, 2010 23:10 |
Yep, en dat doe ik graag, geef wat ik kan, aan hulporganisaties, zo draag ik mijn klein steentje bij. liefs moi |
|
karinvangelder: | Dinsdag, juni 22, 2010 22:56 |
helemaal waar Indy .ik zeg altijd '' als je geeft..geef dan met liefde ! nog een mooie avond , Karin | |
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2010 | ||
Thema's: |