Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Moed, durf?
Het is iets wat met geen pen te beschrijven is
Het is nog zuurder dan je eigen pis
Het iets niet kunnen
Of het mezelf niet gunnen
Ik weet niet hoe of wat
Beschouw dit ook maar als een klad
Iets willen
Zonder erover te grillen
Iets willen doen
Maar jezelf behandelen als een oude schoen
Dit word erg
Stapelt zich op een berg
Is die berg te beklimmen?
Alenig als ik mijn gedachten kan dimmen
Waarom altijd denken?
En daardoor je gevoelens laten krenken
Dat een mens zo hard voor zichzelf kan zijn
En voor andere lijkt het klein
Zelf ga je eronder door
Waar ga je nou dan voor?
Reacties op dit gedicht
hoihoi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
hoihoi
Gecontroleerd door:
Susan
Gepubliceerd op:
28 april 2002
Thema's:
[Angst]