zwart wandelpad
sterren die vonkelen in jou hand
ik volg je
langzaam met z'n tweeën
stil, ruis verzoent door blauwe bomen in de mist
samen verwikkeld in een droom
die maar duurt en duurt
geen seconde die onbenut blijft als je lacht
je lacht
heel stil
kijkt me aan
vraagt om een zoen zonder iets te zeggen
die voelt als een zomeravond in augustus.