Ik ben niet bang
Mensen moeten me geen grote bek geven
Want dan gaan ze wat beleven
Ook al verwachten ze het niet
Zo'n meisje als ik
Die opkomt voor haar verdriet
Want eerst was ik verlegen
Moest ik elke dag de tranen van mijn wangen vegen
Elke gemeen woord
Deed me zoveel pijn
Maar nu is alles anders
Wil nooit meer zo als toen zijn
Ik heb geleerd
Ik heb geluisterd
Naar mensen die me probeerde te helpen
Mensen die het bloed van mijn hart probeerde te stelpen
Ik dank jullie voor de hulp
Ik sta nu sterker in mijn schoenen
Ik kan voor mezelf opkomen
Iets waar ik altijd van wilde dromen
Ik ben voor niets of niemand meer bang
Het schelden doet me niks meer
Ga je gang
Het doet toch geen zeer
Ik kan het best alleen
Want samen met mijn familie en vrienden voel ik mij een nummer 1!
Reacties op dit gedicht
| goldenchild: | Donderdag, augustus 26, 2010 14:56 |
| geweldig voor je we zijn hier op freaks trots op je eenzaammeisje maar nui niet meer tog??? x eddie | |
| verhavert: | Donderdag, augustus 26, 2010 14:09 |
| de vlinder kruipt uit zijn pop mooi |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, augustus 26, 2010 13:43 |
| mooi dat je de liefde van familie en vrienden voelt, het je sterker maakt in eigenwaarde...en weet je, meestal hebben de pesters geen probleem met jou, maar met zichzelf... liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lonely-Girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||